Rituelen
Als rasechte scoutsgroep kennen ook wij een heel arsenaal aan gewoontes, tradities en rituelen. Hieronder zetten we de belangrijkste voor je op een rijtje.
Het scoutshand
Niet enkel wij, maar Scouts over de hele wereld schudden elkaar de linkerhand. De linkerhand ligt immers het dichtst bij het hart en drukt zo vriendschap en verbondenheid uit.
Jongverkennerwet & Gebed
Ook de Jongverkenners lezen bij de opening hun wet en gebed voor. Nadat de Jongverkenners hun belofte hebben gedaan maken ze hierbij het belofteteken met de wijs-, middel- en ringvinger.
Wet
Wij zijn Jongverkenners,
Wij wagen het avontuur,
Wij zijn kameraden en willen eerlijk zijn met elkaar
Wij willen samenwerken en beslissen
Wij zeggen onze mening en luisteren naar die van anderen.
Zelf zet ik al eens de eerste stap,
Ik help graag waar ik kan,
Ik wil winnen en kan verliezen,
Ik respecteer wat waardevol is:
De mens, de natuur en het materiaal,
Jezus’ voorbeeld zal ons hier bij helpen
Gebed
Heer Jezus,
Wij zijn blij hier samen te zijn,
Wij danken u omdat we stilaan mogen ontdekken:
De schoonheid van de natuur,
De spanning van een tocht,
De fijne momenten rond het kampvuur.
Wij durven u vragen:
Help elk van ons meer vreugde te vinden in het spel,
Meer vriendschap te ervaren in het samenzijn.
Zo zal hier in ons midden iets groeien van uw droom:
Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
De scoutsgroet
De Scoutsgroet wordt gebruikt bij het voorlezen van wet & gebed, en bij het hijsen van de vlag tijdens de opening. De duim wordt over de pink gebogen terwijl de andere vingers naast elkaar recht omhoog wijzen.
Welpenwet
Bij de opening lezen de Welpen de wet voor waarin de kernwaarden van de welpentak naar voor komen. Hierbij maken ze het belofteteken met middel- en wijsvinger.
Wet
Ik ben scout.
Ik verken de wereld,
Ik val, ik tuimel en ik sta weer op
Ik wil mijn best doen
Ik ben scout, tussen scouts en gidsen
Daarom beloof ik
me in te zetten voor mijn groep,
want mijn werk is ploegwerk
en onze inzet verzet bergen
Het avondlied
Het Avondlied zingen we op weekend en kamp voor het slapengaan. Traditiegetrouw kruisen we de armen en knielen we bij het refrein. Na afloop geven de leden de leiding een Scoutshand. Het Avondlied is in 1919 gecomponeerd als Cantique des Patrouilles bij de Franse Scouts. Hoewel het lied binnen een katholieke context is ontstaan, zien wij het als een mooie traditie om de dag mee af te sluiten.
O Heer, d’avond is neergekomen,
de zonne zonk, het duister klom.
De winden doorruisen de bomen en verre sterren staan alom.
Wij knielen neer om u te zingen,
in ’t slapend woud ons avondlied.
Wij danken u voor wat w’ontvingen,
en vragen, heer, verlaat ons niet!
Refrein:
Knielen, knielen, knielen wij neder,
door de stilte weerklinkt onze bee.
Luist’rend fluist’ren kruinen mee
en sterren staren teder.
Geef ons Heer, zegen en rust en vree
Het beloftelied
Bij officiële gelegenheden (Huwelijk, Groepsfeest, Scoutsdriedaagse, etc.) zingen wij het originele Beloftelied. Net zoals het Avondlied is het Beloftelied in de eerste helft van vorige eeuw bij de Franse Scouts ontstaan. Ook hier willen wij niet noodzakelijk de katholieke relevantie van het nummer in de verf zetten, maar wel het element van verbondenheid en traditie benadrukken.
Wij hebben u, o Jezus, plechtig beloofd
U altijd te erkennen als opperhoofd.
Refrein:
Geef dat w’u minnen zouden,
steeds meer en meer.
Help ons belofte houden
Jezus onze heer.
Wij hebben het gezworen, dat gij steeds zoudt
Ons hoofd en leider wezen, als Opperscouts
Refrein
Wij zullen gans ons leven, lijk gij het geboodt
U volgen en u dienen, tot aan ons dood.